Skąd się biorą dzieci?

Bardzo wielu rodziców ma dylemat co dziecko na ten temat wiedzieć powinno... :)
Pomimo, że nie jest to pytanie proste, należy je potraktować poważnie.
Pojawia się w wieku 3-4 lat.
Jest to moment w którym dziecko zaczyna doświadczać poczucia własnej egzystencji, własnej odrębności i własnego „ja”.
Dziecko w tym wieku zaczyna mieć świadomość odrębności własnej osoby, dlatego pojawia się pytanie „skąd ja jestem?”

Bardzo często rodzice zbywają dziecko, mówią, że przyniósł je bocian, albo, że zostało znalezione w kapuście. 

Odpowiedzi te, nie zaspokoją ciekawości trzylatka. Wynika z nich jedynie, że znalazł się na tym świecie przypadkiem.

A dzieci w tym wieku zadając to pytanie nie tego oczekują. Co zatem kryje się za tym pytaniem ? 

Potrzeba bycia wyczekanym, upragnionym, kimś kto pojawił się z woli rodziców a nie z przypadku.

Jak więc postąpić? Do sprawy można podejść na różnych poziomach. Ogólnie rzecz biorąc możemy rozmawiać z dzieckiem na poziomie technicznym, biologicznym,  religijno-duchowym i uczuciowym.

Poziom techniczny to rozmowa ściśle o zjawisku przyrodniczym. Odpowiedź jest błędna ponieważ dziecko nie o to pyta. Dziecka nie interesuje aspekt seksualny jak myślą niektórzy rodzice, tylko tożsamościowy. Obchodzi je skąd się wzięło na świecie.

Poziom biologiczny polega na wyjaśnieniu dziecku procesu poczęcia i ciąży. 

Tłumaczymy wszystko krok po kroku pokazujemy zdjęcia brzuszka, zdjęcia płodu itp. Podchodzimy do sprawy od strony naukowej. Dla kilkulatka niestety jest to zbyt skomplikowane i nie wyniesie z tej rozmowy absolutnie nic , a jego ciekawość nadal nie zostanie zaspokojona.

Poziom religijno- duchowy; jeśli powiemy dziecku , że urodziło się bo tak chciała Bozia i to ona je stworzyła,  to również nie będzie miało dla dziecka żadnego znaczenia. Jest to bowiem informacja abstrakcyjna i niezrozumiała.

Poziom uczuć; odpowiedź odwołująca się do uczuć jest najlepszą z możliwych. 

Dziecko zadając to pytanie pragnie wiedzieć , że było długo wyczekiwane i upragnione. Nie obchodzą go procesy biologiczne, namiętności  i inne procesy tworzenia. Chce usłyszeć, że pojawiło się na świecie dlatego, że rodzice się kochają, że długo o nim marzyli. Taka informacja dla dziecka jest bardzo ważnym elementem w kształtowaniu się własnej tożsamości i odrębnego „ja”.

Pozostałe odpowiedzi , które poruszyliśmy nie są złe , ale nie nadają się na tak wczesny etap.
Przydatne będą, gdy dziecko trochę podrośnie.

W wieku 4-6 lat pojawia się zainteresowanie i ciekawość seksualna. Bada różnice anatomiczne między chłopcami a dziewczynkami, chce wiedzieć czemu służą. Dopiero wtedy w pytanie skąd się biorą dzieci jest wpisana ciekawość techniczna i biologiczna. Należy w tym okresie wytłumaczyć co rodzice muszą zrobić, aby mieć dziecko. Warto mówić o aspekcie seksualnym , o bliskich kontaktach, które są spowodowane miłością i wzajemnym szacunkiem, oraz, że tylko w tym momencie dziecko może się znaleźć w brzuchu mamy.

Jako rodzice nie powinniśmy bać się trudnych tematów. Są one bardzo potrzebne. 

Dziecko powinno mieć zaspokojoną potrzebę bycia kochanym, ważnym i słuchanym, nie pomożemy mu w tym lekceważąc jego pytania i potrzeby.

Zobacz podobne wpisy:

1. Dlaczego dzieci kłamią?

2. Dom bez taty.
3. Zorganizowana i szczęśliwa rozina.